Moluks troostmeisje

De Molukse Antonetha werd slachtoffer tijdens de Japanse bezetting, foto Jan Banning

door Herman Keppy

De gemeente Amsterdam en journaliste Griselda Molemans werken aan een plan om een monument op te richten voor de meisjes en vrouwen die in WO II door de Japanse bezetter in Nederlands-Indië onder dwang werden ingezet als prostituee. Dat werd dezer dagen bekend en ook ik juich toe dat dit monument er komt.
In Korea is al lang geleden een beweging gestart die zich het lot aantrok van de 'troostmeisjes' (zo noemden de Japanners hen). Dat viel slecht in Japan en men probeerde het te negeren. Er waren toen zelfs (klein)zonen van Koreaanse troostmeisjes die om hun zaak kracht bij te zetten, zich op zijn Japans een vingerkootje afhakten.
Zelf heb ik begin 2008 een artikel over troostmeisjes gepubliceerd in Moluks maandblad Marinjo, onder de kop 'Geef onze dochters terug!' Ik schreef: 'Het gebeurde overal in Zuid-Azië en op de eilanden in de Stille Oceaan. En op de Molukken? Ja, helaas daar ook!' (Deed tevens een oproep om getuigenverhalen, maar kreeg nul respons.)
Naast Griselda, met haar boek Levenslang oorlog (Quasar Books, 2020), is fotograaf Jan Banning de andere grote pleitbezorger van aandacht voor de troostmeisjes, met zijn boek Comfort Women/Troostmeisjes (2010, uitgeverij Ipso Facto, met tekst van Hilde Janssen). Zijn foto van een Moluks slachtoffer van de Japanners heb ik even geleend (goed, Jan?). Intussen schijnt men in Japanse officiële kringen opnieuw ontstemd over de aandacht voor de troostmeisjes. Ik zou zeggen: Amsterdam, peper het ze maar lekker in, zet dat monument voor het Okura-hotel.