Nieuwsbrief maart/april 2023

Beste lezer,

Het lijkt of de tijd moeizaam verloopt, deze maanden. Alsof de lange winter de vaart eruit haalt. Maar we houden moed en beschouwen dit als een incubatieperiode: ondergronds wordt er van alles voorbereid. Straks komt de stroom aan stukken los waarop onze auteurs langer kauwen dan anders, straks is ook het nieuwe boek er waaraan wij van uitgeverij West de afgelopen maanden hard hebben gewerkt.




Saparua, meisje is de uitkomst van Herman Keppy’s betrokkenheid bij de Molukse wereld, nu al ruim dertig jaar. Zijn interesse ligt – atypisch, op dit gebied – in hoofdzaak bij de Indonesische kant van het verhaal; de groep Molukkers die in Nederland terechtkwam en een eigen, onafhankelijke republiek zou willen realiseren, is relatief klein, en er is vanzelfsprekend heel wat geschiedenis aan voorafgegaan. Hermans ambitie is dan ook het scheppen van een ruimer en realistischer perspectief; zijn boek biedt ‘verhalen van vroeger tot nu’. U vindt een voorproefje op onze website, waarin wordt uitgelegd wie nou eigenlijk de oorspronkelijke bewoners van de Molukken waren; de anno 2023 als zodanig geïdealiseerde ‘Alfoeren’ hebben als volk nooit bestaan.
Het boek verschijnt op 15 mei, Hari Pattimura: de dag waarop in Indonesië een van de historische Molukse helden wordt herdacht – al had dat net zo goed de legendarische Kapitan Jonker kunnen zijn. Wie nieuwsgierig is naar deze en andere spannende figuren en verschijnselen, kan het boek alvast bestellen – het is bij elke (web)boekhandel verkrijgbaar.

De Madurese vriend
Nog iemand die al zeker dertig jaar meegaat als schrijver van boeken over Indonesië is Kees Ruys, van wie onlangs een nieuw ‘reisboek’ werd gepresenteerd. Hij vroeg mij een aanbeveling voor de flaptekst te schrijven, die ik hier ongekuist weergeef.
‘Ruys’ nieuwe reisboek is atypisch: hij wordt al decennia naar één plek getrokken, die niet speciaal mooi is, en wil er vooral één man terugzien, met wie hij geen lange gesprekken heeft, geen spectaculaire avonturen beleeft, maar wel een diepe, romantische mannenvriendschap. Intussen kijkt hij wel degelijk goed om zich heen en schetst hij een beeld van het veranderende Indonesië dat tegelijk gevoelig, rauw-realistisch en humoristisch is. Niet politiek correct, wel zeer oplettend en authentiek; ouderwets in de goede zin van het woord.’
De Madurese vriend ligt bij onze medewerker Will Derksen, die zelf ook veel reiservaring in Indonesië heeft en er een echte bespreking van zal schrijven.

Valentyn
Vorige week verscheen Shaping a Dutch East Indies. François Valentyn’s VOC Empire, de studie van Siegfried Huigen over een van de vroege Indië-reizigers, de veelzijdige schrijver Valentyn. Zijn Oud en Nieuw Oost-Indiën (1724-1726) was circa 140 jaar lang het belangrijkste naslagwerk op dit gebied en hijzelf was nota bene de naamgever van Nederlands-Indië – dat zich in zijn tijd uitstrekte van Kaap de Goede Hoop tot Japan. Siegfried, al ruim drie decennia thuis in de historische reisbeschrijvingen, leidde zijn hoofdpersoon en diens rol in de geschiedenis voor ons in met een boeiend artikel.

Liem Bwan Tjie
Onze jongste medewerker, Melle van Maanen – dit jaar dertig –, kwam hier al eerder voorbij met zijn grote project over Indonesië en de Amsterdamse school. De gelijknamige tentoonstelling loopt al enkele maanden, maar Melle zet zijn onderzoek voort en schreef voor ons een bijdrage over de Peranakan-Chinese architect Liem Bwan Tjie, waarin kunst- en wereldgeschiedenis fascinerend en complex door elkaar heen lopen. Liem werkte in Nederland, China en Indonesië, en had – tegenstrijdig genoeg – zowel te lijden onder het in Ind(ones)ië vigerende cliché van de opportunistische Chinese ondernemer als dat van de communist. Desondanks wist hij zich steeds een nieuwe plek te verwerven en schiep hij een interessant oeuvre. Nog een getalenteerde doorzetter, dus – zo zien we ze graag!

We wensen u weer veel leesplezier en beloven dat de artikelenstroom niet opdroogt; (post)koloniale cultuur en geschiedenis zijn immers van tamelijk marginaal de laatste jaren beslist mainstream geworden.

Met hartelijke groet, mede namens Herman Keppy,

Esther Wils
Share our website